To tylko ona
Historia to była jednej znajomości
I lato jak ze snu
Szkoda tylko że nie zdarzył się cud
Bo ona jeszcze przed
Wydaniem wyroku wiedziała
Że w grze o wszystko przegrała
I nie dość że nic nie zyskała
To jeszcze sama została
I chociaż wiedziała że wygrać nie może
Za bardzo kochała to wszystko by odejść
Później w smutku pogrążona
Już tylko czekała na śmierć
A ona idąc wolnymi krokami
Popędzana nie chciała biec
Ale pogodziła się z wolą Nieba
Bo tak było trzeba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.