o Tobie
O Tobie
Pamiętasz ten dzień, bo ja go nigdy go nie
zapomnę
Przyszedłeś do mnie i jakby cały świat
należał do mnie.
Wszedłeś jak zwykle kłaniając się od progu,
wszedłeś do pokoju
I powiedziałeś mi ze miłość zamieszkała w
twym sercu.
Ile ja dałabym żeby zawsze czuć się jak w
tamtej chwili
Pełna szczęścia i nadziej nie bojącą się
jutra
Skryta tylko w twych ramionach.
Świat był mój, nie on był nasz i nadal
będzie jeśli tylko będziesz chciał...
Jeśli zaś uznasz iż nasze drogi rozejść,
odejdę ale pamiętaj ze zawsze będę się
odwracać w przeszłość.
Bo nie zapomnę i nie chce zapomnieć chwil
spędzonych z tobą, które są jak płatki
śniegu...
Kruche i nietrwale, i nim dojrzysz się im
lepiej przyjrzeć znikają jakby ich tu nigdy
nie było.
Ich żywot jest krótki , lecz gdy spadają to
z gracja i wdziękiem prima baleriny która
wykonuje ostatni taniec na scenie, One
zawsze odchodzą z wdziękiem.
martita
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.