W tonacji niepokoju

Uspokoję was, bo pewne uspokojenie do mnie przyszło, moja miła to sprawiła :)

"W tonacji niepokoju".
11.02.2020r. wtorek 14:21:00

W tonacji niepokoju
Siedzę,
Wróciłem i pewne niepokoje
Po pewnym czasie beztroski wróciły.

Żaden człowiek
Nie jest jak igła,
A ja z pewnym stresem,
Z tym też co na siebie
Nawet podświadomie nakładam
Radzić sobie muszę.

Nie chcę nudzić w czym rzecz.

Telefon,
Rozmowa,
Pozorne uspokojenie,
Perspektywa,
Że za pół roku
Będzie rozwiązanie wielu problemów.

Jednak pół roku trzeba kombinować
I modlić się
O lepsze, spokojne jutro.

Gest przyjaźni,
Każdy tego chce.
Pewna sprawa się wyjaśniła,
Ale pozostaje inna niepewność.

Być może niesłuszna, bezsensowna,
Ale za dużo spraw się nawarstwia.
Jednak mam dwa główne niepokoje
W sobie.

Dziś więcej nie napiszę,
Dopóki ktoś do mnie nie napisze,
Na wiadomości nie odpowie.

Pięknie dziękuję, że jesteście, myślę, że dziś zacznę nadrabiać stare i te nowe zaległości moje u was.

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-02-11 Dodano: 2020-02-12 14:20:30

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie