Towarzyszka życia

Po raz kolejny przez ciemność się przedziera
I pomaga zwalczać ludziom tę ziemskie udręki
Bo wokół Niej wszystko nowej barwy nabiera
A daleki cel wydaję się na wyciągnięcie ręki

Znów jak to ona do życia nas cicho budzi
Dając promienie aby człowiek na życie własne
Mógł spojrzeć ponownie i przestał się trudzić
Znajdując drogę gdzie światło staje się jasne

"Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie gaś nigdy światła nadziei"

autor

Jan III

Dodano: 2008-03-31 11:28:50

Ten wiersz przeczytano 908 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie