Tracę siebie

Nagle barwy płowieją,
już nie umiem zyć nadzieją.
Tu czegos brakuje
- mój cień bez dźwieku się snuje.
Za mało słonecznych dni.
Deszcz za oknem nie śpiewa mi.
Już nie widzę w którą stronę
zegar tyka.
W ciszy smutku rozbrzmiewa ta sama, smetna muzyka.
Jak to się stało, czemu to czuję?
Czy do szcześcia naprawdę tak
dużo brakuje?
Jendak na codzień pod maska usmiechu kryje swe smutki,
chowam swe żale.
Z tej szarości już mi słów za mało
- Czy ty czujesz się tak samo?

autor

MARTY

Dodano: 2005-01-18 20:05:20

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie