TREES
Pachnie miłością
drzew do Ziemi
i Nieba.
Dumę zmyła
pokora,
silniejsza i nadzieja..
Bez lęku,spoglądać
w dal,pomimo
deszczu,widząc,
jak zmienia się,
oblicze chłonących
wodę drzew.
Być tu,
a jednocześnie
w górę wznosić
siebie.
Tak jak stojące
wierzby i topole.
Biernie,a mimo
to czynnie brać
udział w tym,
wspólnym dziele...
autor
yodarc
Dodano: 2006-01-06 09:23:41
Ten wiersz przeczytano 616 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.