Trudna miłość
Wiem że trudno mnie kochać
jak tę wiosnę która przyszła
potem odwróciła się
na pięcie
jedną ręką daję
drugą odbieram
zimna
a jednak gorąca
kropla rosy i ocean
czasem wolałabym
tyle nie wiedzieć
o sobie o tobie
tyle widzieć ani czuć
pytania dylematy
dźwięki niepewności
mącą spokojny sen
świty które noc
wypuszcza z dłoni
słodko-gorzkie
oddech goni za oddechem
póki wiatr
nie zbudzi słońca
póki nie zamknę w oczach
twoich spojrzeń i uśmiechów
potem odchodzisz
w stronę codzienności
trochę nierealny
za szybą moich pragnień
i lęków
szklana kula
Komentarze (7)
Dlaczego twierdzisz ,ze nie mozna ciebie kochac?
"Czlowiek czyni wiele ,aby go kochano.Uczyni wszystko
aby mu zazdroszczono"/ Mark Twain/. Postaraj sie.
Pozdrawiam jesiennie z dalekiej Australii.
Trudna miłość,ale jedyna i niepowtarzalna.Pozdrawiam
ciepło+++
trudna miłość to pokonanie przeciwności i pełnia
płonących serc
Kobiecy wiersz.
Trudno kochać kobietę czasem, bo ona jest taką istotą,
którą kosmos nie ogarnie, idzie drogą mleczną, raz
jest gwiazdą, raz cieniem po niej.
Piękny wiersz ze szklanej kuli.
Pozdrawiam:)
Bardzo szczery, wiersz o kobiecie!
Raz kropla rosy, a raz ocean...
Pozdrawiam.
Piękny, melancholijny wiersz, zatrzymuje. Pozdrawiam
serdecznie:)
A może w tej zmienności urok? Najbardziej nuży
monotonia. Wiersz melodyjny, dobrze się czyta. :)