Trumna

Przy tobie spadam jeszcze niżej
I to od reszty mnie odróżnia
Wyglądam jakbym stał pod krzyżem
A ty wyniosła dumna próżna

Wyglądam jak rozbite lustro
Żałośnie jak bez nogi krzesło
Od zawsze obcy twoim ustom
Niezapisany w twoją przeszłość

Czuję się jak bochenek chleba
Rzucony światu w czasie głodu
Jak ktoś kto ciągle by się gniewał
Jak część starego samochodu

Człowiek jest żywy kiedy kocha
Gdy ma się jeszcze o co starać
Jeśli mi mówisz tylko trochę
To dla mnie już jest przecież kara

A ja przy tobie się zapalam
Świat ze mnie znowu stroi durnia
O tobie mówią w kuluarach
Że jesteś dla mnie tak jak trumna.

Gregorek, 30.10.20

autor

return

Napisany: 2020-10-30 Dodano: 2020-10-31 10:50:29

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie