Trzcinowe ciżemki

https://youtu.be/fxlQlPZHhec

płakały i szły w nocy, ale to nie ich płacz
malował czerwień, to nieskalano-żałobne
gwiazdy oświetlały pogorzelinę

i kobiety które układały skargi
na spalonych liściach. później człapały dalej
i dalej, a rdzawe ślady wskazywały im drogę

do miejsca, gdzie zakwitły maki wśród dławiącej ciszy, jest niczym bosa dziewczyna – ona wciąż tańczy i nuci drugą sonatę fortepianową Chopina

więc, powiedz mi matko co zdarzy się jutro,
w co przystroisz ziemię i spróchniałe krzyże

autor

Ewa Kosim

Napisany: 2020-09-09 Dodano: 2020-09-09 23:01:14

Ten wiersz przeczytano 950 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie