Trzeba Pom

yśleć.

My pokolenie samotnych
Samotni nie jesteśmy
Przeczymy samym sobie
Odchodząc z uśmiechem
Od Matki
Płaczemy nad swym
Losem

My pokolenie samotnych
Wybraliśmy tępo swe łzy
nie wiemy co robić
Nie umiemy wybrać
Dobra,
A tym bardziej lepszego
Dla nas zła

My pokolenie samotnych
Zgubiliśmy się w labiryncie
Który całkowicie samotnie
Stworzyliśmy
Nie wyjdziemy z niego nigdy
Chyba że ktoś poda nam rękę
Przestaniemy wtedy jednak
Być samym sobą

Jednostką z
Pokolenia samotnych.

( Wybór należy do Ciebie.)

autor

Atrament

Dodano: 2007-08-15 22:13:51

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie