trzeba przywrócić magię słowom
Tyle nas z sobą łączy nieprzebytych
ścieżek
i obłoków na niebie wspólnie
wypatrzonych
w deszczu gwiazd spadających upadek
zamierzeń
ogrom rozmów zaczętych i niedokończonych
jesteśmy jak pociągi, co wiecznie
spóźnione
muszą ciągle nadganiać, by zdążyć o
czasie
w dal odchodzą marzenia i sny
niespełnione
które serca tak chętnie wiodły na
Podlasie
jak nadziei dopomóc kiedy ciężka głowa
a w pogoni za bytem uczucie karleje
w biegu gubi się wątek, kruszeje osnowa
ledwo noc się zaczyna, a zobacz, już
dnieje
i wstaje dzień kolejny, lecz nigdy nie
świta
choć wiem, że czasami trudno wierzyć
słowom
wiersz napiszę, a ty go z uczuciem
przeczytaj
by chronić naszą miłość przed śmiercią
głodową
Komentarze (12)
b.ładny
miłego dnia :)
Ładny trzynastozgłoskowiec z utrzymaną średniówką po 7
zgłosce i ten drugi wers ostatniej strofy też
melodyjnie się wplótł. Treść ładnie romantyczna, ale
niebanalna. Pozdrawiam, podoba mi się bardzo :)
Życiowy i bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam
Poezja nie głoduje przy takich strofach .Podoba mi się
pozdrawiam z Podlasia-przestał padać śnieg
Kochani, serdecznie dziękuję wszystkim za Wasze
słowa;))))))))))))))- są dla mnie magiczne;))
Pozdrawiam i uśmiechy zostawiam;))))))))))))))))))))m
magia juz zagościła w twoich słowach
"i wstaje dzień kolejny, lecz nigdy nie świta"- coś
we mnie pękło,...rosa okryła oczy...Przepiękny wiersz
:-)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz. Cieplutko pozdrawiam
Piekny i madry wiersz:)Milo bylo
przeczytac:)Pozdrawiam.
współczesność, na wszystko jest czas
tylko nie na miłość
wszyscy chcą ciepła dotyku rąk
a jak tego nie ma...
skąd wziąć! skąd!
Pozdrawiam serdecznie
pięknie i mądrze, to taki wiersz do zostawienia, niby
gdzieś przypadkiem, może przeczyta i zrozumie, a jak
nie... to i tak warto było napisać :-)
Ooooo bardzo ładny, mądry, życiowy wiersz, a tu: " w
pogoni za bytem uczucie karleje
w biegu gubi się wątek, kruszeje osnowa " szczególnie
mi się podoba.