Trzydzieści cyrwonyk wróbli

opowiadanie gwarowe

TRZYDZIEŚCI CYRWONYK WRÓBLI


Tyn świat rod widzi bogactwo, powodzenie, urode, wykśtałcenie.
Co zrobić wtej, kie sie tego syćkiego ni mo, z biedy abo z zaniedbanio swoik ojców?
Byli tacy, co nie dbali o swoje dzieci. Zamiast kupić im chleba, kupowali gorzołke.
Głodne dzieci zamkneni w dóma i piyli dokąd mieli za co. Jeździyli po weselak ,
Krzcinak i diabli wiedzom kany jesce. Przedawali kawołki pola i piyli. Dzieci zaś
śtuderowały w dóma, jako tyz otworzyć szofke z chlebem zamkniętom na kłodke...
bo były głodne dyć ojcowie byli kansi, wto to wie kany...
Mój tata urodziył się w takiej rodzinie. Opowiadoł nieroz ze łzami
w ocak, ze kie mioł pięć roków, posłali go na słuzbe, bo piyniądze zawse były
ojcom potrzebne... na gorzołke. Pragło sie mu zyć jako inne dzieci. Chodzić do
kościoła, bawić sie i ucyć w skole.
I te pragnienia dziecka ostały juz na zawse, nigdy nie naucył się pisać
ani cytać... Musioł paść owiecki dziadkowi, orać kawołki z ujkiem Pająkiem na
Gubałówce abo wozić ciotke Borowom w kumoterkak na sume w Kościeliska
do kościoła, to juz wtej, kie był krapke więksy. Słuzył juz od pięciu roków, totyz
ucył się zycio od obcyk ludzi, bo ojcowie ni mieli ani casu ani ochoty... Temu juz
od małego dziecka wzion sie z zyciem za bary i nie doł sie mu ani rozpić ani zepsuć...
Ni mioł na kogo licyć, totyz polegoł ino na Panu Bogu i na sobie...
Po rokak słuzby, tułacki i wojny, wtej kiedyk juz jo była na świecie,
Przyseł z niedobocka a racej duchnon ze strasnom siyłom wiater holny i zburzył
starom chałupe, we wtorej my siedzieli. Ni moglimy dostać innego miejsca do zycio,
bo ojcowie mieli krowe i kónia, totyz byli tak zwanymi kułakami cyli wrogami
syćkik postępowyk ludzi... Planu na nowom chałupe tyz nie... ale dostalimy
pozwolenie na budowe piywnicy, tata nie umioł ani cytać anipisać, to myśloł, ze to
juz jest na cały dóm... Wymurowoł cały dóm, choć diabli cały cas nie
spali, kielo było róznyk komisji coby budowe przerwać, ale ociec mioł przecie plan
i budowoł prociw syćkim i syćkiemu, coby mieć dach nad głowom. Trudno to syćko
opedzieć a co dopiero przezyć, to syćko było jak jako wojna, wtorom trza było
wygrać i ojcowie jom wygrali...
Tata siedzioł se teroz w nowej chałupie i oglądoł teatr w pozieradle...
Kiedy przysłak z roboty, zacon mi opowiadać to co oglądnon. Dziywce pedzioł
widziałaś ty kiedy cyrwone wróble, na tym filmie był taki waryjok co kupowoł
trupy po trzydzieści cyrwonyk wróbli, a racej martwe duse, bo fcioł być bogaty.
Biydne ptoski kieby były jak nase takie szaro-bure, toby ik nik nie łapoł...
Ni mogem tego zabocyć do dziś, takie to było przezycie, tata uwidzioł świercki
w moik ocak i pedzioł, jak sie bedzies smarkać, to ci juz więcej nic nie opowiem...
Tak mi było zol mojego taty, ze go tak bardzo skrzywdziyli ojcowie.
Tak fciałak mu to syćko wynadgrodzić, pomóc bo choć ni mioł telo bogactwa co
jego ojcowie, ale mioł cosi więcej, mioł prowdziwe ojcowe serce, ftore mnie rade
widziało i mogłak zawse na nie licyć.
Haj.

autor

skorusa

Napisany: 2005-03-29 Dodano: 2011-05-08 07:21:20

Ten wiersz przeczytano 814 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie