trzymając za rękę

Do bliźniego, powiedziałabym Zbyszku tak samo, tylko
bym nie rymowała i pominęłabym stygmaty i
wystarczyłoby 'do smierci' /kres już bym sobie(i
bliźniemu) darowała:)/

dzięki za czytanie i gadanie

A ja Twoje rozterki rozwiążę w ten sposób. Jeśli słowa
wiersza kierujesz w stronę na Wysokości, to żaden
patos nie jest wystarczający. Gdy zaś je kierujesz do
bliźniego, nawet najbliższego to będąc z nim w cztery
oczy, nawet bez świadków, użyła byś słów prostszych,
skromniejszych ale również przekonywujących.

Dziękuję bardzo,

ale mam jednak duże wątpliwości... bardzo duże.
a ciul z nim:)))))/z wierszem/

Nie jest zbyt patetycznie,
tak trzymać!:)

Świetny- za mało powiedziane!!
Pozdrowienia:)

Jak zwiastun przyszłości. Pozdrawiam.

Czytam po raz kolejny ten wiersz i chyba... zbyt
patetycznie wyszedł?

dziękuję za kolejne komentarze i czytanie

Czytam tak jak Anna, więc podpiszę się pod jej
komentarzem. Miłego wieczoru.

Zatrzymuje... pozdrawiam :)

Pięknie ukazujesz w wierszu miłość Boga...

Wiersz typu
|w razie potrzeby poczytać|

Mnie też przerasta taka obietnica
Podoba mi się

zatrzymałam się przy lustrach piękne to jest a co do
przekazu no cóż trzeba mieć wiele siły żeby udźwignąć
ciężar jakim jest drugi człowiek a mimo to wciąż trwać
i podnosić każdego dnia od nowa

Obietnica w wierszu mnie przerasta :)

czytałam pewien komentarz i stanęłam jak
wryta...niedawno przybyłam po dłuższym okresie
przestoju i nie wiem, czy powinnam
komentować...odebrałam, jakby do mnie...ale chyba się
nie wywyższam?
a wiersz mi się podoba, jest zapewnieniem dozgonnej
przyjaźni, zaufania, powiernictwa...
jeśli nie zatraci się siebie jako człowieka...