Trzynastozgłoskowiec przezsenny

Wierszyk dedykuje........ sobie we własnej osobie ;)))

Nad ranem mi się wyśnił trzynastozgłoskowiec -
wzorcowy, niczym wieszcza, ale nie opowiem…
I wpłynął był na niwę moich snów, jak zjawa.
Po każdym wersie biłam, jak w amoku, brawa.

Bez żadnej był inwersji i miał rymy miodne -
wzorcowe - niczym wieszcza, ale nie opowiem,
a zdradzę wam jedynie, że średniówka wszędzie
oddechy wstrzymywała, gdy rosło napięcie.

Dramatyzm i obrazy jak z płócien Matejki -
przez sen wymamrotałam: -Cudoooo! i: -Ojejku!!!
Aż zbudzić żem się bała i podnieść powieki,
do szafki więc sięgnęłam po nasenne leki.

Niechcący tam znalazłam ołówek i kartkę,
pod kołdrę je wciągnęłam, jak spragniony ćwiartkę.
Już miałam zapisywać, ręka kłusem gnała...
ale niestety prędkość jej była zbyt mała

i mi pouciekały najpiękniejsze frazy,
spójniki, interpunkcja… przepadły, zarazy!
A wierzcie mi, wzorcowy trzynastozgłoskowiec…
Lecz o czym? Sama nie wiem - pamięć mnie zawiodła.

Zostało więc wspominać, jakżem się pociła,
gdym przez sen go jak wieszczka biegusiem płodziła.
To było dziecko moje! Fantazja - w mamusię!
A ja się obudziłam… Śmiesz się śmiać? Uduszę!



***
A potem już na trzeźwo zaparzyłam kawę,
do dzbanka ją nalałam i poniosłam z wprawą
na ławę, tam gdzie laptop rozsiadł się i czeka.
Czy do tej kofeiny chcecie kapkę mleka?

autor

grusz-ela

Napisany: 2018-01-13 Dodano: 2018-01-13 18:27:52

Ten wiersz przeczytano 2347 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Radosny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie