Tu nie ma nieba
Zobacz, co nam się stało
Spójrz, tu nie ma nieba
Chodzimy po krawędziach
w miejscu, gdzie kiedyś pękła ziemia
Powiedz, że jest w tym sens
ale skąd w nas tyle bólu, tyle
cierpienia?
Spotkajmy się na polu bitwy
Tylko proszę, ściągnij tarczę ze swojego
serca
autor
Andie122
Dodano: 2017-10-14 18:45:56
Ten wiersz przeczytano 390 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
To jest superancki ;)
Smutna refleksja
Rzadko coś samo się staje...
Smutna refleksja.
Pozdrawiam
Wojna bez tarczy z góry przegrana,
najpierw ten ból a później dramat.