Tu też jest życie

Chodź miła życie ci pokażę,
nie takie jakie znasz,
życie ma miła dwie twarze,
zobaczysz tę drugą twarz.

Dziś ominiemy ulice,
gdzie króluje światło i szkło,
i odwiedzimy dzielnicę,
na której mieszka zło.

Tu nie znajdziesz piękna i ciepła,
tu życie smakuje jak sól,
tutaj krew na bruku zakrzepła,
a prawdziwe uczucie to ból.

Tu nie znajdziesz szczęśliwych ludzi,
tu pod stopą się pali grunt,
tu nadzieja rankiem nie budzi,
tutaj budzi bezsilny bunt.

Tu pozbawić życia to plewa,
trochę trudniej sobie je wziąć,
tutaj nikt nie tańczy nie śpiewa,
tutaj można pić, bić i kląć.

Pytasz miła co to ma znaczyć,
czy nikomu to nie przeszkadza?
Tego kościół nie chce zobaczyć,
ani nie chce dostrzegać władza.

Oni uwikłani w niuanse,
teologii i polityki,
nie chcą wiedzieć ze takie slumsy,
rosną w trzeciej Rzeczpospolitej.

Dziękuję za poprawkę do teologii.

autor

karat

Dodano: 2011-02-16 05:57:05

Ten wiersz przeczytano 1137 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie