tuląca syna
oddało drzewo
najdroższe ciało
zrodzone w bólach
do łona tuląc
krwią zbroczonego
rany po gwoździach
obmywa łzami
zbawienie świata
odjęte z krzyża
wraca do matki
i snem wieczystym
śpi na kolanach
autor
Celina Ślefarska
Dodano: 2017-04-21 14:50:25
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Matczyna miłość,
niezniszczalną siłą!
Pozdrawiam!
przejmująca biblijna scena.