Twoje

Zbłąkane myśli i kojący spokój,
Konary splątane w piekielnej symbiozie.
Dziś kwitnie na ustach skończona opowieść,
W jutrzejszym brzasku zagości pokój.

Wsłuchując się w echo burzliwej przeszłości
Wyczuwam wibracje na kartach papieru.
Dlatego Me słowa nie znoszą eteru,
Scalają się w wersy kosmicznych nagości.

Obrazy zwalniają pod ciężarem chwili,
Czas żąda wytchnienia, buntując się w sobie.
Wracają wspomnienia mówiące o Tobie,
To wszystko jest we Mnie, nie mogę się mylić.

Puenta jak kolce walczące o swoje,
Jak liście łaknące słonecznych promieni.
Nieważne, że dzisiaj nic nie da się zmienić,
Niech lepiej, co Moje, nie będzie już Twoje…

autor

Lukash

Napisany: 2006-01-08 Dodano: 2006-01-09 00:41:44

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie