Twoje korytarze, Twoje wrota ku...

Właścicielce mojego serca Gosi.....

W głębi źrenic, co skrzą się tajemnie
Jak korytarz ku nieznanemu.
Jak ślepiec idąc w dno nieprzenikliwie
Ufam i wiem, że brama, którą napotkam
Otwartą mi będzie?

W leśnej komunii już klucz Twego przyzwolenia
Kreował się na za niepisanym czarnym niebie,
Już wtedy wrota ku sercu uchylały się nieśmiało.

Dane mi było słowo zstępujące jak grom pieszczotliwy.

Na dnie serca Twego - w jeziorze cudu
Ja ochrzczony, me rany obmyte zakrzyczały.
W Tobie na wieczność - w gnieździe rozkoszy.

Dane mi było słowo zstępujące jak aureola na skronie ranione.

Droga mego życia prowadziła poprzez ogrody
Ścieżka, której przeznaczeniem było poprowadzić
Mnie do rajskich jaskiń gdzie my sami pogrążeni w sobie
Tańczymy okalając świty i zmierzchy cudowne teraz.

autor

PIOTR

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-06 20:18:01

Ten wiersz przeczytano 358 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie