twoje i moje paranoje...

zbiegam na dól
potem biegne w górę
zapomnij mnie choć na chwile
wtedy sie moje slowa wynurzą...

czuje lęk...
brak beztroski
wszystko kreci sie jak w pozytywce..
nie zmienia sie melodia...
tak jak życie moje nie zmienia repertuaru...

a wszystko to jak premiera...
baletnice tanczą a zza kurtyny aktoreczka pocichutku sie wynurza....
udaje że płacze?
nie....
tym razem płacz jej jest prawdziwy
a twoje i moje życie...
prawdą nie jest bo ciebie wciąż nie ma...

tak bardzo bym chciała pisać i śpiewać o szczęściu które mnie spotyka...
nie potrafie nawet tańczyć i krzyczeć ze szczęścia...
bo szczęścia nie ma...
bo urodziło się moje ciało zbyt póżno...

sama ze sobą...
tańczę na scenie...
budzę na niej...zasypiam w jej cieniu...
wciąż jestem na niej iwidownia przedemna...

autor

sheenaz

Dodano: 2006-10-05 15:36:53

Ten wiersz przeczytano 790 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie