Twoje prawa umierają w imię...

Polska, niepodległa. Skończył się rozdział, okupiony krwią i walką,
płoną skrzydła Orła Białego. Nie wzleci już, ograbiony z chwały.
Niepodległość kraju jest mitem, gdy tchórzostwo chowa się w pałacach,
a na ulicy fanatyzm. Terroryści Ojca z przeświętego radia.
Prawo wolności, prawo wyznania, prawo samo w sobie,
oplute i wyśmiane. Konstytucja płonie na stosie.

Będą nas wieszać, będą torturować,
męczennicy, bohaterzy. Wojownicy wiary i Boga.
Na nic teraz walka tych, co oddali życie za wolną Polskę,
nie uczczona ich śmierć, nie zapamiętane czyny, gdy ojczyzna pod katolickim zaborem.
Przewracają się w grobie ostatni żołnierze wyzwoleńcy,
nie o to walczyli! Ale ich już niewielu chce pamiętać.
Ważniejszy teraz ten, który opluwany za życia,
po śmierci jest najświętszy. Opowiedzą wam pomniki.

Hołd ofiarom, puste słowa.
Biblia i religia. Pisuary wyznawców Ojca Dyrektora.
Poprzykuwani do krzyży, dziś to męczennicy,
a jutro zapolują na ostatnich sprawiedliwych.
Jutro Polska będzie dyktaturą dwóch listewek,
bo Najwyższy schował się w piwnicy prezydenckiego burdelu.
Bo nikt nie odważy się podnieść ręki na wiarę,
a ci, co mówią wprost, zupełnie nie słuchani.

W jakim kraju przyszło nam żyć, gdy banda z marginesu konstytucją się podciera?
Gdy nie masz bracie ni krzty wolności. Twoje prawa umierają wśród fałszywych pacierzy.
W jakim kraju kilkunastu walnie pięścią w stół, w imię swojej schizofreni,
i wystarczy. Zamach stanu już czeka na swoją kolejkę.
W jakim kraju taki wstyd, taka hańba w imię armii Rydza.
W Polsce. Polska oto. Kraj fanatyzmu spod znaku krzyża.

autor

rebel

Napisany: 2010-08-14 Dodano: 2010-08-14 11:47:41

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie