Twórcze dylematy
W morzu wyobraźni serfować
Głębią myśli strofy budować
W bogactwie natury przebierać
Słowa w metafory ubierać
Malując wierszyk czy faktycznie
Zabrzmi bardziej romantycznie?
Gdy słowa zmysły popieszczą
To przerost formy nad treścią?
A gdyby tak zupełnie po prostu
Walnąć wszystko prosto z mostu
Znaczy, że bez pióra finezji
Nie będzie żadnej poezji?
Może jeszcze przed kolacją
Nasycić go jakąś abstrakcją?
Jak Picasso w amoku natchnienia
Dać nam wszystkim do myślenia?
Liczyć zgłoski zapomniałam
I znów pewnie plamy dałam
Już wiem! Napiszę go na wspak
Ale jutro! Bo już chęci brak... :))
Komentarze (34)
Każdy pisze po swojemu. Nie koniecznie że tak pragnie
ot po prostu tak potrafi i w taki sposób jego dusza
śpiewa. Teraz nastaje punkt najważniejszy. Czy ktoś da
się nabrać na ten śpiew, bo śpiewać bez słuchaczy się
szybko nudzi. Pozdrawiam z plusem:))
:)
beano jesteś niezwykłą osobą...to się czuje w każdym
Twoim słowie...:))
czasami fantazja przerasta
tak już mam:))
beano :))
wszystko z umiarem
nic na siłę
najlepiej czytane
kiedy sercem pisane
i prawdziwą
radością chwili:))
spójrz w niebo słoneczne buziaczki wystrzelam ułożą
się w słowo ...
Zgadza się anna :)
Pozdrawiam serdecznie...dzięki że wpadłaś do mnie na
moment :)
pisanie to powinna być radość (przebierać-ubierać to
niefajne rymy)
Halina, brzoskwinka, Iris&, valanthil, Turkusowa,
Mgiełka, Roxi dziękuję za odwiedziny...Gorące uściski
dla Was i pozdrowienia :))
valanthil i znów się czegoś nauczyłam ;)))) thx :D
:))))
Z przyjemnością czytam Twoje wiersze. Miłego wieczoru
:)
Ważne by pisanie i czytanie niosło radość :)
Pozdrawiam
Trzeba kombinować. Widz żąda!
Lubię wiersze autoteliczne.
Fajny
a pisanie to relaks...
Miłego popołudnia:)
Robić to bo się to lubi
też rzadko liczę głoski
lubię metafory i pofantazjować też sobie
lepiej z tym się nam żyje :)
Miłego dnia:)