A ty słuchaj mnie uważnie...

... kolejna smutna fikcja... :(

Łóżko. Przy nim mąż i córka mała,
Kobieta słaba, wita ich z uśmiechem,
I dziewczynce pieniążka dała,
"Idź kochanie kup coś w sklepie"

Poszło dziecko, jak mama kazała,
Wyszło z sali białej raźnie,
Matka zaraz z łóżka wstała,
"A ty słuchaj mnie uważnie"

"Bądź ty jej dobrym rodzicielem,
Naucz, co to jest wiara w ludzi,
Niech dobro będzie życia sterem,
A uśmiech słońca, serce budzi.

Cisza, umysłu doradcą w nauce,
Siła, by zwalczona jakaś zła wada,
Niech odnajdzie się w miłości sztuce,
A życie będzie niczym parada.

Naucz podziwiania piękna łez,
Współczucia dla ludzi w niedoli,
Żeby kochała świat po swój kres,
Mimo że nieraz ją mocno zaboli.

Daj jej miłość, jaką ja daję,
Niech będzie cię miała za oparcie,
Każdy dzień z tobą, był duszy rajem,
I wpisze cię w wspomnień pięknej karcie.

A czasem...odwiedźcie matkę biedną,
Niech patrzę na nią, zanim zaśnie,
Połóżcie kwiaty, które zwiędną,
Połóżcie znicz, który zgaśnie...

Pabianice 05.05.2009

autor

Paweł Wosiak

Dodano: 2009-05-05 22:50:44

Ten wiersz przeczytano 1762 razy

Oddanych głosów: 57

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie