Pożegnanie...

To dedykacja dla Eli mojej siostry której już nie ma...

W siódme niebo odchodzisz już
Bramy otwierają się na oścież
Idziesz już ku błękitów niebios
Dotykasz skrzydeł delikatnych mroków nocy

Tam masz już Boży spokój
I wszelkich słodyczy boski raj
Już muzyka milknie
Widzisz tylko cienie nas

Wtulasz się w obłoki
Puszyste jak matczyny pierzyna
Odwracasz już głowę
Widzimy we mgle Twej postaci osnowę

Miłości jak pochodnia
W sercach naszych będziesz się tlić
Elu!!! Dziś cię żegnamy
To nie znaczy że zapominamy!!!

autor

janek

Napisany: 2008-03-07 Dodano: 2008-03-07 21:17:04

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie