Ty śpij...
Już ściemniał w twoich oczach świat,
nadchodzi wieczór senny
i kwiat wiśniowy zwiewnie spadł
w ogrodzie snów tajemnym.
Leżymy cicho, cicho tak,
czas się zatrzymał, czeka
kogóż mi więcej teraz brak
anioła, czy człowieka?
Ty śpij i pawie oczy zmruż
powieki nakryj cieniem,
możeś ty anioł? może stróż?
odpowiedź jest...
milczeniem.
Komentarze (49)
Osiecka, nasza umiłowana poetka, byłaby zachwycona
nastrojem w wierszu i urzeczona patrzyłaby jak
zwiewnie spada wiśni kwiat, pozdrawiam
ciepla kolysanka...:)) pozdrawiam serdecznie
Myślę, że wszystkie są szczere! Z mojej strony na
pweno! Piszesz pięknie i refleksyjnie- jakby tam w
środku siedział Twój duszek!
sen wiedeńskich gwiazd - zasmakować ciszą dane mi było
:) mrugam oczkiem i pozdrawiam!
lepiej pozostawić to zjawisko nienazwanym... gdy
przerwiemy milczenie może okazać się, że nie można
nazwać po prostu szczęścia... pozdrawiam :)
cudwony wiersz, mojej krajanki, - piękny jak każdy
spod Twojego pióra!
bardzo melodyjny, bardzo poezyjny ...bardzo
sliczny!!!Czy w takich chwilach potrzeba wiecej?
ciii...spij....spij...pieknie...pozdrawiam cieplutko i
milego dnia zycze
Pieknie piszesz!
Witaj droga Sael!
Was gibt es neues in Wien? Sind die Kastanien schon
aufgegangen? Gratuluję kolejnego piórka i kolejnego
śliczności wierszyka. Pozdrawiam, M.
Z duza przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz:)
pozdrawiam cieplo
ewik123...chyba nie masz na myśli św. Trójcy? bo ja z
pewnością nie!
Witaj..Subtelnośc emocji..pod wrażeniem..pozdrawaim
Cie serdecznie
Milczenie to też odpowiedź. Twój melodyjny wiersz
płynie ku ciszy, która jest piękniejsza od muzyki,
pozdrawiam.
W milczeniu tym zawarta tajemnica piękna i czułości.