*Tyle dróg - tyle łez*
...Dla P.K...
Taka odległość nas dzieli,
niestety nigdyśmy się nie widzieli.
Znamy się jak niejedni przyjaciele,
wiemy o sobie wszystko, tak wiele.
Twoje zdjęcie jak nadzieja na spotkanie,
która nigdy nie zgaśnie – w pamięci
pozostanie.
Niezapomniane Twoje włosy, Twoje oczy,
nie wiadomo jak dalszy nam się los
potoczy.
Tęsknota moje serce tak bardzo otacza
jak czarny i pochmurny krąg, który się
roztacza
wokół mnie jak i obcego człowieka
w chwilach trudnych, gdy zawsze opada
powieka.
Chciałabym poczuć Twój zapach, chwycić
Twoje dłonie,
serce me z tęsknoty za Tobą już całe
płonie.
Zostać tylko znajomym to jak przeżywać
torturę,
ale jak można zostać prawdziwym
przyjacielem klikając w klawiaturę?
...za wszystkie słowa i pamięć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.