O tym, co kruche

Wiersz oparty na barokowej koncepcji, że rzeczy na tym świecie to proch.

Patrzaj! A tu z boku przyjaciela strugać
w ten czas mogą jeno ci, co są żywymi;
A żeś przeto zginien, oto, że cię rugam,
ważnym, rzeczy kolej zda ci byt przed nimi.

Patrzaj! A niemowlę ginie za przykładem,
gdy uczone mądrze, iże zginąć musi.
Wiele świat połączył przyjaźń z twoim stadem,
mało czasu minie, nim cię zło-rzecz skusi.

Czyli dobrze? Chociaż zło-rzecz jest w nie-byciu
rzeczy dobrych w świecie. Miłość? Smutna rada:
Miej swe szczątki myśli na zawsze w ukryciu;
nie ma co się starać, gdy i miłość pada.

autor

Silvus

Napisany: 2008-09-04 Dodano: 2008-09-05 15:58:41

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie