***

Bardzo dobrze żonglujesz słowem.Zazdroszczę.

Dziękuję Wam kochani za komentarze
A tytuł... Wymyśli życie:)

Powraca motyw karaibski(?).Fascynujący
liryk."Dynamiczne"lato odchodzi, następuje
majestatyczne przejście w jesień:senne pola, ogród.
Całość wieńczy pointa:coś rozbłysło, coś szybko zgasło
zbyt szybko -" pozwoliłam ci odejść", "
szybko'.Fosforyzujące zakończenie zwieńczone nader
hiperboliczną hiperbolą:" przed końcem
świata",dynamiczna, oszczędna, wyrazista forma
z otwartym przesłaniem...Przypomina się w atmosferze
" The end of the world".

ILL kochana - muza świetnie dobrana, słucham, czytam,
podziwiam:)
Piękny tekst.

Witaj ILL. W piękny sposób pokazujesz miłość.
Rozbudzasz wyobraźnię każdym kolejnym wersem. Miło
było przeczytać. Pozdrawiam:)

Dobry wiersz :)

Poruszające i tak bardzo ostateczne zakończenie
wprawiło mnie w zadumę. Niesamowity wiersz. Beauty.

...robi mocne wrażenie...i daje do myślenia...

przeczytałam i... aż serce się zacisnęło... takie
ostateczne jest to odejście... świetny wiersz

Ładnie piszesz, jesienna melancholia :)

Też tak myślę, że każdy wiersz zasługuje na tytuł,
zwłaszcza Twój, bo jest świetny.
Jak wyglądałaby elegancka kobieta bez torebki
lub rękawiczek? Przyznasz, że nie bardzo!
Pozdrawiam:)

Bardzo ładny wiersz o przemijaniu, śmierci i miłości.

ILL - twój jesienny obraz urzeka
drzewa bez makijażu, i smutek.
Twój wiersz zasługuje na tytuł

Melancholia wymieszana z odrobiną autoironii.
Lubię :)

Bardzo podoba mi się Twój wiersz, bardzo-bardzo:)