I n s t y n k t

pomimo wielu wątpliwości
niemocy i słabości
walczę jak gladiator na arenie
o przetrwanie i sens życia
każdy dzień to potyczka
każda kolejna chwila to walka
każde westchnienie to bój
aby nie poddać się szarości
nie popaść w marazm zapomnienia

walczę jak lew o miłość
nadziewam na rogi rozterki
rozszarpuję w paszczy niedomagania
wbijam jad w samotność ciszy
aby nie ulec stagnacji
nie chcę przejść obojętnie
obok własnego życia
staję do walki z innymi
pomimo strachu i przeciwności
bólu i tęsknoty - trwam na posterunku
choć ciężko na duszy i brak sił
walczę z tarczą w ręku
aby nie pokryć się popiołem zapomnienia
wrogów omijam jak trędowatych
z przyjaciółmi się bratam
a wybrankę – pokocham






20.02.2003.

autor

kazap

Napisany: 2013-11-20 Dodano: 2013-11-20 09:32:17

Ten wiersz przeczytano 2042 razy

Oddanych głosów: 53

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie