D ł o n i e

Cóż byłby wart świat i człowiek bez dłoni
One są głównym motorem działania w naszym życiu
Twój wiersz nadaje sentymentalny sens istnienia
dłoni
Szczęśliwego Roku
p o z d r a w i a m

Wybacz, Karolu, w tym przypadku nie było mowy o
żarcie, a raczej o szacunku, że ktoś jest ze sobą
dłuuugo aż do nieuchronnego końca. Jeśli Cię uraziłam,
pokornie proszę o przebaczenie. Czasem chcę dobrze, a
wychodzi... jak zwykle:(

Nie ukrywam, że lubię Karolu jak piszesz takie
refleksyjne wiersze mhmmmmm a ten wiersz bardzo
pozytywnie mnie zaskoczył.
Jest w nim wszystko, co potrzebuje wiersz o takiej
cudownej treści…
Mam nadzieję, że tego typu wiersze będę mogła u Ciebie
jeszcze nie raz przeczytać?

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)

wielka niedźwiedzica - jesli to miał być żart - to nie
smaczny
pozdrawiam

I ślubuję ci miłość, wierność....i że nie wypuszczę
twej dłoni aż do śmierci:))))

Pięknie Karolu...romantycznie.Pozdrawiam:)

Tak samo myślę Karolu.Każdy zna dłonie za którymi
przepada,lubi je trzymać tulić,całować bo tylko te
stanowią wartość dla każdego.Pozdrawiam serdecznie.

Jeżeli nie wiesz co zrobić z dłońmi
to złóż je do modlitwy a będziesz mieć z nich pożytek.


Pozdrawiam serdecznie.

Romantycznie dzisiaj u Waćpana, aż pozazdrościć.

Pięknie Karolu napisałeś o dłoniach, które mogą ukoić
samotność. Pozdrawiam :)

Witaj Karolu - tylko we dwoje, zbędne inne dłonie - co
w umyśle i sercu pozostanie wspólne, bardzo ładne
wyznanie. Pozdrawiam

Dzieki za komentarze i że mnie czytacie - miłego
wieczorku
i dobrej nocki
pozdrowionka

pięknie refleksyjnie ...pozdrawiam

Cudne wyznanie! Pozdrawiam '))

O takich dłoniach człowiek marzy, gdy ma uśmiech albo
łzy na twarzy .Wszystkiego najlepszego z Nowym Rokiem.