***
...nie zostawiaj, co oswoiłeś, nie odrzucaj,czego nie rozumiesz, nie odtrącaj moich rąk...
Co dzień, co noc- coraz mocniej
Zaciska się smutku pętla
Coraz głębiej
Wciąga mnie żalu otchłań
Złe chwile krążą wokół
Zlepiają się w ponure dni
Dni szare, noce pełne łez
Nieposkładane myśli
Wciskają się w moje sny
Budzą cicho
Podszeptują coraz nowe obrazy
Serce strachem napełniają
Zagłuszają jego ciepło
Tłumią równy rytm
A my w morzu życia dryfujemy
Nadal poszukując nowych tratw
Jeszcze blisko
Jeszcze ręce swe ściskając
Odganiamy złego grubą nić
Pokonując losu przeciwności
Wciąż uczymy się jak razem żyć
Komentarze (5)
podoba mi się klimat :))
w każdej życia godzinie się uczymy
pozdrawiam:)
zycie to wieczna nauka pozdrawiam
Całe życie się uczymy i będziemy. Pozdrawiam
Każda miłość wymaga 'korepetycji' :)