Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

...

Jest ze mną odkąd pamiętam
Żyć z nią to udręka.
Wypełnia mnie od środka
moja siostra -
SAMOTNOŚĆ.
Gorzka i zadrosna
o każdy promyk słońca
o ludzi, sytuacje
ze szcześciem wchodzi w reakcje.

autor

Kręciołek

Dodano: 2014-09-13 10:13:38
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (10)

Baba Jaga Baba Jaga

Takiej siostry można się pozbyć wychodząc do
ludzi.Pozdrawiam:)

Kręciołek Kręciołek

Dziękuje za komentarze:) Niestety wśród ludzi też
można ją odczuwać.Pozdrawiam wszystkich :)

chica chica

Z samotnością można się zaprzyjaźnić, wtedy łatwiej
odnaleźć drogę do ludzi:) Wiem coś o tym, pozdrawiam
serdecznie i życzę odwagi:)

_wena_ _wena_

Na dłuższą metę, taki stan może doprowadzić do
'obłędu'. Peelu, wyjdź do ludzi. Pozdrawiam :)

ilona86 ilona86

samotność trzeba zostawić i należy odnależć szczęście
w byciu z ludzmi:)

AnnaX AnnaX

Samotność ze szczęściem wchodzi w reakcję? Tzn że
lubisz swoją samotność. Pozdrawiam :)

BaMal BaMal

szczęście mamy w sobie trzeba je wyzwolić a samotność
to stan przejściowy Pozdrawiam :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »