...
Ta cisza razi mnie w oczy,
Ten dźwięk mnie oślepia.
Gdzie jestem?
Fioletowo niebieska przestrzeń.
Cztery ściany emocji.
W zamknięciu.
Na łańcuchu.
Przy Twoim boku.
Czekam, wypatruje.
Tęsknię.
Jestem zła
Ta agresja…
To mnie zjada.
Te wybuchy.
Tracę świadomość.
Parzy. Boli.
Nie wierze…
Wyłączam mózg.
Zostaje tylko serce.
Wyłączam serce.
A teraz spij.
autor
karinamarika
Dodano: 2016-03-11 14:00:41
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ciekawie wyrazona stagnacja, uwiezienie, sporadyczne
wybuchy gniewu. Niebieski kojarzy mi sie z depresja,
fiolet z zaloba. Serdecznosci.
Podoba mi się.