D W Ó R

Gładczyn Szlachecki historia próby zakupu historycznego dworu w trzech odsłonach. Część I podróż, widok z zewnątrz, pierwszy kontakt z miejscową ludnością, ogrom zniszczeń.

Droga przez las koła buksują
szlacheckie myśli się w głowie snują
auto krę miażdży i rozchlapuje
brunatną wodę co z kół opryskuje

Leśną polanę i paśnik dla saren
wnet przybiegają łanie zdyszane
ciesząc mą duszę swoim widokiem
leśnej zwierzyny bezkresny spokój

Z drogi spoglądam mostek przecina
dwa stawy mętne co się spowiły
w zimowej szacie żabieńców, ostów
przegniłych rzęśli i wodorostów

Za nimi droga i w prawo drzewa
co niegdyś bujne konary wiatr zwiewał
i prześwituje rząd kolumn niezłomnych
portyk z balkonem zawilgoconym

Stoi Dwór
wśród suchych traw mroźnego poranka
nie ma w nim drzwi
okna przesłania drewniana firanka

Wokół pulsuje już życie nowe
a on umiera w poranku lutowym
pies zaszczeka kot się przemknie
stara płachta mu w sercu tęchnie

Portyk się pręży w porannym słońcu
schody zmurszałe wciąż doskonałe
proszą by buty niegdyś wspaniałe
weszły na nie i z gracją przebiegły

Na ścianach farby malują się białe
fason trzymają szlacheckich zwyczajów
lecz płoną one w chamskich napisach
głupich wioskowych podpisów i wyznań

Na dachu blacha w starości leży
zamiast karpiówki w koronkę ubranej
wykusz z boku w ozdobnej szacie
smuci me oczy w tragicznej poświacie

Z werandy w okno żywo wchodzimy
w środek skaczemy na złogi gliny
którą do wnętrza nanieśli chłopi
czyszcząc obejścia ludzkiej głupoty

Oczy zza drzewa wejście lustrują
do czego Państwo się rano szykują
kto im pozwala przekroczyć poły
tej starej bryły - Boskiej Stodoły

Otchłań drzwi widzę światła brakuje
ciemność oczami przefiltrowuję
i nie potrafię z ludzkiej mej woli
patrzeć w ruinę bezkresnej niedoli

autor

tarnawargorzkowski

Napisany: 2019-02-10 Dodano: 2020-06-12 22:26:08

Ten wiersz przeczytano 1086 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie