...uciec ze świata tego...
Na swoje życie czasami popatrzeć chce z
boku
Wykonać obrót o pól skoku
Popatrzeć na zmartwienia
Zapomnieć o miłosnych westchnieniach
Choć na chwilkę uciec ze świata tego
Uciec do krainy marzeń i szczęścia
wiecznego
Lecz nie potrwa to wiecznie
Bo tak musi niestety być koniecznie
Że realia powrócą a marzenia rozwieją się
na wietrze
I również zniknie szczęście
Lecz może kiedyś wróci w wspomnieniach
Minionych dni i w snach kolejnych nocy
Wiec będę czekać na powrót ten
By znów marzyć o moim szczęśliwym
świecie
Mogłabym cały czas żyć w krainie marzeń...ale niestety realia często dają o sobie znać
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.