Ucieczka...
Do mojego ego...
Pogrążony w smutku i wielkim cierpieniu,
Wystawiam swoje myśli na próbę
I zabieram całą swą rozdartą duszę
Do wielkiego miasta łez.
Tam tęsknota za niespełnioną
rzeczywistością
Goi rany powstałe od żalu.
Uciekam od życia…
Próbuję zniknąć!
autor
kiepu_
Dodano: 2008-05-06 14:10:07
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.