Ucieczka...

Chcę uciec,
ukryć swój smutek
w najdzikszych ostępach,
zapomnieć,
co znaczy tęsknota i ból
gdy serce o kogoś się lęka,
zaszyć się w głuszy,
marzenia zamknąć
w malowanym kufrze
i leżąc wśród traw na łące,
zapomnieć
przez chwilę o jutrze,

upleść wianek z maków
i słonecznych promieni,
nasycić własną ciszę
szumem łanów
i rwących strumieni,
wieczorem, by się ogrzać
rozpalić ognisko,
gdzie miast polan
spalić tęsknotę i troski
a w duszy wypalić
to wszystko,

co zadrą tkwi
i ranom się goić nie daje,
a bólu krzyk,
pierś rozrywa lecz wciąż
w niej zostaje,
stłumiony jak dzwon
pozbawiony serca,
wciąż się rwie
i w tę ciszę
natrętnie się wwierca...

autor

yolkaw

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2008-05-08 02:36:32

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie