Uczę się

Kiedy kobieta kocha nieodpowiedniego mężczyznę...

Pojawiłeś się tak nagle
Kiedy mrok odbijał szarości
W sercu moim było jakoś pusto...

Jak światełko w tunelu
Nie pozwoliłeś mi
Utonąć
Zwątpić
Zwariować

Zabrałeś mnie
Na pierwszą randkę
Kochałeś nad życie
Przestałam być małą dziewczynką przy Tobie...

To było na pokaz
By oni
By widzieli
Czysty egoizm

Zostawiłeś przepełnioną szczęściem
Do granic możliwości
Pozwoliłeś bym znów umarła

To było trudne zadanie
Obudzić się z śmierci klinicznej miłości

Uczę się nie patrzeć
Na ślady stóp twoich niezmywalne
Na pocałunki
I spojrzenia w sobie

... takim w moim życiu był Igor... Teraz już nie chcę pamiętać. Bolało, ale przeszło. Czas bowiem leczy rany

autor

Julia Brauth

Dodano: 2007-02-03 20:22:26

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie