uczucie
uczucie
obłoki po niebie płyną
naszego żywiołu tych pór roku
małe średnie i duże
egzystencją kolorem się różniąc
słuchając melodii żartu
zbierając się gromadzą emocje
gdzie zielono i upojnie
umierają rodząc się ponownie
otwarte błękitne oczy
rozpromienionych sercem przeżycia
siły wnętrza uczuć ducha
szanować wzmacniać i kochać bycia
wiatrów zawieja zamieci
zmiany temperatur krwi ciśnienia
istniejąc tak w zawieszeniu
palety cienia do uniesienia
Adam
Samuś
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.