Uczucie
odeszłaś lecz coś pozostało -
tęsknota
zniszczenie
dawna niepewność ucichła jak burza
i na nowo rozbłysło uczucie
lecz uśmiech nie pociesza — nie zabija
bólu
wyzbyć się jej nie mogę -
jak rozżarzony węgiel
pali wnętrze -
cicha spokojność
nigdy nie wróci
pragnąc
odchodzę w zapomnienie
autor
Kuba Żółtowski
Dodano: 2014-12-08 11:23:18
Ten wiersz przeczytano 963 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo smutny wiersz,ból tak szybko nie
przemija,niestety...
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo smutny wiersz,ból tak szybko nie
przemija,niestety...
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładny wiersz.Pozdrawiam:)
Kuba temat super ale konstrukcja wiersza ma wiele do
życzenia. Wie jak trudno jest zmienić to w sobie ale
spróbuj, bo ostatnia linijka "pragnąc
odchodzę w zapomnienie" powala mnie na kolana,
ale i i II zwrotka koniecznie do przemyślenia.
Ciekawie, choć smutno napisany wiersz, podoba mi się,
pozdrawiam
Nietuzinkowy wiersz pozdrawiam
spokojność*? nie ma takiego słowa w słowniku polskim.
Treść trochę chaotyczna, ale warto było go przeczytać.
Pozdrawiam.
udany romantyczny wiersz pozdrawiam
Ciekawy wiersz pozdrawiam