Ufam
Ufam, ze pozwolisz
Zerwac kwiat z pola szczęścia,
I podarujesz go zagubionym.
Ufam, że usmeichniesz się
Słodnik promykiem, jasnym porankiem,
Do ludzi, którym brak wiary.
Ufam, że obdarzysz
Każdego ciepłem i czułościa,
By juz nikt nie cierpiał,
By juz nikt nie płakał.
Ufam, że jesteś
Że jesteś przy mnie,
O każdej porze dnia.
Ufam, że mnie nie złamiesz
I dasz ujrzec jasność edenu.
Ufam, ż epokochasz
Zeslesz kwiat miłości,
Zeslesz łzy radości,
I pozwolisz odejśc biedzie i złości
Ufam, że zabiezesz mnie...
Gdzie??
Do siebie
Do siebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.