Ukojenie

Po co świecisz Słońce?
Aby palić i tak cierpiące serce
czy rozjaśnić ciemną duszę?
Po co Księżycu jaśniejesz na szafirowym niebie?
Aby zachwycić swym pięknem
czy pogłębić rozterkę w mym sercu?
Dlaczego spacerujecie w ciemną noc
piękne Gwiazdy?
By wskazać błądzącym drogę
czy jak sztylet przebić pełne bólu serce?
Nie odchodź jeszcze Słońce
w ognistym morzu chmur.
Nie opuszczaj mnie Księżycu
w bladej poświacie okrutnego dnia.
Nie znikajcie złote Gwiazdy
za szarymi chmurami kolejnego cierpienia.
Nawet nicość bez Was
nie będzie ukojeniem...

autor

natajla

Napisany: 2003-07-13 Dodano: 2005-12-03 15:11:12

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie