Ulotność
W oczekiwaniu nieśmiertelności
(chyba z nas każdy tak robi)
rzucamy się za szczęściem w pościg
codzienność sklejając z drobin
zauroczeni łamiemy chętnie
pachnących lilaków grona
potem patrzymy już obojętnie
jak umierają w wazonach
nocą bezsenną składamy słowa
gotowe wskoczyć na papier
nim świt je w chytrą niepamięć schowa
może choć cząstkę ich złapię?
autor
anna
Dodano: 2019-05-18 07:40:27
Ten wiersz przeczytano 3112 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (60)
Ulotne te chwile szczęścia, to prawda.
Miłej niedzieli
Wystarczy ociupinka. Piękny wiersz Aniu-:)
Kolorowych snów-:)
Anno!
Swietny wiersz:)
Ładny i mądry, ale u Ciebie to norma:)
pozdrawiam:)
Aniu...masz racje...gonimy za tymi drobinami co spoiną
życia sklejane...a za nimi może i sczęście złapiemy...
pozdrawiam ciepło i dzięki
Łap Anno (też) moje pozdrowienia.
Racja, choćby cząstkę.
prawdziwa to, Aniu, ulotność. Jeno czasami uda nam się
coś złapać i to w stanie szczątkowym....
serdeczności:)
Niełatwo tę ulotność uchwycić, ale czasem się to udaje
np malarzom czy poetom, ładny wiersz Aniu.
Wpadłam na parę chwil, pozdrawiam :)
Czytelny przekaz. Na każdym kroku widać ulotność.
Miłej soboty:)
ulotne te chwile warto spisać, noc zazwyczaj wenę
budzi,,pozdrawiam:)
Niestety wszystko mija, a nasze wiersze szybciej, niż
cokolwiek innego...
przeczytałem i całość w sercu swoim zachowałem ...
Świetny wiersz.:)
łap Anno przekazuj innym swoje piękne myśli bo w
życiu wszystko jest ulotne :-)
pozdrawiam