Umarła

Była ....
rozkwitała pod każdym jego spojrzeniem,
a on jak ten ogrodnik pielęgnował ją.
Rosła ....choć czasem przysychała...
ale wciąż żyła.
Z każdym dniem piękniejsza ...
to wszystko dla niego

Któregoś razu ogrodnik zapomniał
o swej róży....umarła w samotnosci....
inne kwiaty patrzyły jak usych z tęskonoty....
z dnia na dzień,
z godziny na godzine...
coraz ciężęj było żyć....umarła....

I przypomniał sobie ogrodnik o swej róży,
przyszedł na jej grób....
gdzie kiedś godzinami podziwiał ją..
zapłakał...łzy płynęły strumieniami,
myślał może że w ten sposób wskszesi ją...
głupiec nie wiedział ,
że nie można przywrócić do życia
kogoś kto już umarł

...dla A........

autor

ZmiennA

Napisany: 2005-09-14 Dodano: 2005-09-14 11:12:45

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie