Umarłem

na cichym asfalcie
leżę z nożem wbitym w serce
słodka ciepła krew otula ciało moje
czuję lekki powiew wiatru co moje usta muska.
dociera do mnie cichy szept co gdzieś w oddali
żyje życiem własnym.
księżyc rzuca jasne światło,
co oświetla wszystko wokół mnie.
dziś pełnia- pomyślałem.
gwiazdy tak radośnie migoczą nade mną,
pierwszy raz mam czas popatrzeć na to przedstawienie,
pierwszy raz w pierwszym rzędzie życia
dostałem najlepsze siedzenie
podziwiam wszystko,
podziwiam głęboko,
nawet szare bloki stały się piękne jak nigdy
a zimny asfalt zdawał się być jak poduszka
znowu raz jeszcze spojrzałem nad siebie
na gwiazdy, księżyc złocisty
zdawało mi się ze mówią do mnie, wołają mnie
to takie piękne...
bezwładnie ręką wodzić nad sobą zacząłem
dotknąłem gwiazd, księżyca
wzleciałem...
skonałem...

autor

safian

Napisany: 2008-12-27 Dodano: 2008-12-28 22:31:14

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie