umierać osobno

Smutny wiersz, może jednak jest nadzieja? Pozdrawiam+

michu ma rację dopracować ten wiersz trzeba.

"Wszyscy umieramy samotnie". Prawie jest wiersz,
ponieważ jest pomysł (może nie nowy, ale ciągle z
potencjałem), a to podstawa. Teraz potrzebna jest
zwykła warsztatowa eliminacja tego co psuje całość.
Przede wszystkim tytuł - "umierać osobno", nie zachęca
do lektury, a co dużo gorsze - zdradza cały wiersz!
Tytuł więc do wymiany. Pierwszy wers jest prawie
dobry, prawie, bo brakuje w nim podmiotu. Byłoby to do
zaakceptowania gdyby nie to, że nagle pojawia się on w
2 wersie. 2 wers, fajny pomysł ze zraszaniem metafor
został zabity przez to czym są zraszane - łzami?! Łzy,
to jeden z najmniej poetyckich wyrazów, znamionujący
kicz. łzy do wymiany, ale sam wers i bez nich sobie
poradzi (ba! ich brak wyjdzie mu na dobre). Ponieważ
wers 3 w obecnej formie jest sprzeczny z 2 spokojnie -
usuwając łzy - możemy je ściągnąć w jeden: "metafor
nie zraszam uśmiechem" co zdaje się doskonale pasuje
do sytuacji podmiotu. Wersy 4 i 5 nic nie wnoszą,
"płynie czas", owszem, ale to nie jest ciekawa
obserwacja, to jest banał. "Policzony czas", lepiej
"policzono czas", wtedy idealnie wpasuje się to w
następny wers: "policzono czas: sekunda, dwie i
wybór". Pozostaje jeszcze pointa, tutaj niewiele mogę
poradzić, póki tytuł jest jaki jest ta pointa nie ma
żadnej mocy. Po zmianie tytułu, będzie lepiej, ale
obawiam się, że nadal nie będzie to "to".
Podsumowując, daleko tej miniaturce do udanego
wiersza, ale jest w niej pomysł, można w niej jeszcze
dużo osiągnąć. Polecam pokombinować. Pozdrawiam.

Ładny wiersz, lubię takie poetyckie klimaty+!