* Umrzeć z miłości *
Na cudowne sny
błogością okrzyku spełniona
w oddaniu świętym usypiam
wtulona w bezpieczne ramiona
w krainę szczęścia uciekam
a sen ukołysze niebiosa
wyciszy dnia blaski drżące
w nim przyjdę do ciebie znów bosa
wśród kwiatów sennie po łące
most tęczy połączy nam dusze
zadźwięczą dzwonki radości
i sezam otworzy się wzruszeń
można tak umrzeć z miłości
DianaWM/07.01.09/
autor
Wanda Molik
Dodano: 2009-01-09 12:15:51
Ten wiersz przeczytano 1038 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
dobrze ze spac mozemy .. i ze tam jest ta kraina.. :))
sympatyczny ..
zgrabny wiersz, aczkolwiek z miłości nie warto
umierać, jego brak jest powodem do śmierci
ja bym rzekła, że można umrzeć z braku miłości :)
zgrabnie i lekko zrymowałaś ... ("wśród" popatrz na
pisownię)