Upadła Diablica...

Otulona mogiłą zapomnienia...
idąca naprzód ku przyszłośći..
odzialona od ludzi ścianą marzenia..
unosząca głowę wysoko na znak swej godności..

Potykająca się i zapłakana..
a jednak uśmiechają się jej usta..
zamiast dłoni jedna wielka rana..
a na około cisza..głęboka i pusta..

Jej nogi tak skrzywione..
od ciągłych upadków na ziemie...
Jej dłonie okaleczone...
pod bosymi stopami ostre kamienie..

I tylko jej ciemne skrzydła..
chronią zmaltretowane ciało..
krew kapie na stopy..taka wielka krzywda.....
ale dla aniołów to wciąż za mało...

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2005-03-26 Dodano: 2005-03-26 13:07:37

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie