Upadły anioł

Serce z płatków
Najczerwieńszych
Róż świata.
Róż miłości.

I złote loki
Między które
Wpleciono
Jej niewinność.

I cera jak aksamit.
Nieskazitelna.
I smutne, szare oczy.
Bez blasku radości.

Zakrwawiony nóż
Na który nieustatnie
Spadały krople krwi
Z jej upadłego serca.

Słodkie wspomnienia
Jak ukojenie
Na rany jej duszu.

Wieczna miłość.
I pierwszy krok
W stronę Raju.
W stronę Słońca.

I początek końca.
Uczucie chowane po kątach.
W końcu,
Ucieczka w samotność.
Bez możliwości powrotu.

Błysk gwiazd
Spomiędzy
Ciężkich chmur
Zakrywających
Błękit życia.

Kołysanki,
Ukazujące
Cały mrok jej duszy.

Kłamstwo.
I w końcu ten nóż.
Jedyny sposób
Na koniec jej cierpienia.

Ostatnie spojrzenie na zamek,
Na ogród.
Który kiedyś wysłuchał
Jej rozpaczliwych wołań o wolność.

Aż w końcu musiał zobaczyć
Śmierć upadłego anioła.
Skutek obietnicy.
Obietnicy wiecznej Miłości.

Niewinność upadłego anioła.
Niewinna,
A tak winna.

autor

Untouched

Dodano: 2008-04-19 12:41:13

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie