Upływ czasu

Poorana bruzdami twarz
przypominała wygniecioną
sukienkę - w środku ten sam
co przed laty szczery uśmiech,
tylko oczy głęboko osadzone
malują nagromadzone lata.

Dłonie niegdyś czerstwe
i spracowane , dziś delikatnie
chłodne niczym jesienny listek
targany porywistym wiatrem.

Rozsypana pamięć uciekła
w nieznanym kierunku,
epizody poplątane ze sobą
spisały nową historię.

Upływ czasu wyczesał
resztkę zapomnianych obrazów.
Ufna jak małe dziecko
zmierza ku przeznaczeniu
na spotkanie tych, którzy
wyprzedzili ją w drodze.

Czym jest odejście wobec
przyśpieszającego zniedołężnienia.
Wszechogarniający ból niweczy
tlące się gdzieś w zakamarkach chęci.

Tam - po tamtej stronie -
wszyscy czekają. Coraz częściej
odwiedzają ją w snach.
Patrząc w dal, na chwilę
ożywiła się - jakby ujrzała do siebie
zapraszającą, wyciągniętą dłoń.




czarnulka1953
12. 11. 2012.

autor

czarnulka1953

Napisany: 2012-11-13 Dodano: 2012-11-13 19:35:36

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie